To dzieło życia dr Idy P. Rolf, jednej z pierwszych badaczek tkanki łącznej. Podstawą metody jest zrozumienie relacji naszego ciała do pola grawitacyjnego, w którym funkcjonujemy 24 h. Z biegiem lat naszego życia, nawyków ruchowych, rodzaju pracy, kontuzji i urazów, doświadczeń i emocji ciało sztywnieje. Powięź twardnieje i robi się mniej elastyczna, często wręcz sklejona z innymi warstwami, bardziej przeciążane miejsca (np. okolice stawów biodrowych podczas siedzenia) stają się skrócone i dochodzi coraz bardziej do dezorganizacji tkanki i zmiany sił naprężeń w niej działających.

Integracja Strukturalna ma na celu, poprzez wydłużenie i rozklejenie tkanki, zrównoważyć te napięcia, przywrócić łatwość poruszania się i nauczyć prawidłowych nawyków ruchowych. Za tym idzie obudzenie większej świadomości swojego ciała, polepszenie „czucia się” w nim i z nim a to prowadzi do lepszych relacji ze środowiskiem zewnętrznym.

Dr Rolf opracowała serię 10 sesji na bazie lat doświadczeń. Jest to proces reorganizacji wzajemnych połączeń trójwymiarowej sieci jaką jest właśnie powięź. Całe ciało od czubka głowy do podeszew stóp jest poddawane pracy, od tzw. powięzi powierzchownej do głębokiej. Sesja po sesji, warstwa po warstwie uwalniamy poszczególne segmenty ciała ustawiając je w lepszych relacjach ze sobą.